تست های کنترلی و کنترل های حین اجرا شامل المان های سازه نگهبان مانند میخ و مهارهای کششی نیز می گردد.
نیلینگ یک روش پایدارسازی گود است که از این روش برای نیل کردن بخش ناپایدار خاک به بخش پایدار آن استفاده می‌کنند.
از روش‌های پایدارسازی دائم می‌توان به اجرای شمع‌های درجا، دیوار دیافراگمی و سپرکوبی اشاره کرد.
بر اساس معیارهای عمومی گفته شده در متن بالا، انواع خاک‌های مناسب برای نیلینگ به‌شرح زیر است:
روش نیلینگ به‌عنوان یک تکنیک پیشرفته و گسترده، در بسیاری از حوزه‌ها برای اهداف متعدد مورد استفاده قرار می‌گیرد.
همچنین در صورت نیاز به انجام بهسازی خاک قبل از اجرای سازه نگهبان می‌توان از روش‌هایی مانند جت گروتینگ و میکروپایل استفاده کرد.
پایداری سیستم میخ گذاری شده معمولا توسط یک مدل دو ناحیه‌ای بررسی می‌شود؛ بدین صورت که فرض می‌شود ناحیه‌ای از خاک به طور کامل از ناحیه دیگر جدا شده است.
وقوع چرخه‌های مکرر یخ زدن – آب شدن در خاک پشت دیوارهای خاک دوزی شده می‌تواند موجب کاهش مقاومت چسبندگی در میخ، دوغاب، و خاک، و نیز کاهش چسبندگی دیواره بتن پاشی شده شود.
باید در نظر داشت که این روش نیز مانند بسیاری از تکنیک‌های مختلف، معایبی نیز دارد که در هنگام اجرا باید به‌دقت به آن توجه نمود. برخی از این موارد عبارت‌اند از:
در سیستم میخ گذاری، خاکبرداری مرحله به مرحله صورت می‌گیرد و پس از پایان خاکبرداری در هر مرحله، میخ گذاری در آن تراز صورت می‌گیرد.
راسول در سه نوع هیدرولیک دیزلی، هیدرولیک برقی و فول پنوماتیک تولید و طراحی شده است.
ازجمله نتایج استفاده از نیلینگ چیست سیستم های ابزاردقیق جهت پایش و رفتارسنجی می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
با این کار یک دیواره گود که اصطلاحا سینه کار نامیده می‌شود، ایجاد می‌گردد.
سطح ایستایی آب یکی از پارامترهای مهندسی است که بر سیستم‌های مهاربندی و میخ گذاری شده تاثیر قابل توجهی می‌گذارد.